کد مطلب:153762 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:237

ارزشیابی حسین
در كتاب مقتل آل الرسول خطیب خوارزمی و جامع الاخبار آمده است كه مردی اعرابی خدمت امام حسین علیه السلام آمد و گفت: ای فرزند رسول خدا من ضمانت دیه كامله ای را نموده ام و از پرداخت آن عاجز و ناتوانم با خود گفتم كه از كریم ترین مردم بخواهم تا مرا از این ضمانت برهاند و كریم تر از اهل بیت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نیافتم لذا خدمت شما رسیدم.

امام حسین فرمود: برادر عرب، از تو سه مسئله می پرسم اگر یكی را جواب دادی ثلث دیه را به تو خواهم داد و اگر دو مسئله را پاسخ گفتی دو ثلث دیه را دریافت خواهی داشت و چنانچه هر سه مسئله را جواب دادی تمامی آن را به تو می دهم اعرابی عرض كرد: پسر رسول خدا، مثل تو كه اهل علم و شرف می باشی از مثل منی كه عرب بادیه نشینم مسئله می پرسد؟

امام حسین فرمود: سمعت جدی رسول الله صلی الله علیه و آله یقول: المعروف بقدر المعرفة.

«شنیدم جدم رسول خدا (ص) می فرمود: نیكی باید باندازه معرفت و شناخت باشد».

بعبارت دیگر ارزش اشخاص بقدر دانش و معرفت آنها است.

اعرابی عرض كرد: مسائل خود را مطرح بفرمائید اگر دانستم پاسخ می گویم و اگر فهم درك و پاسخ آن را نداشتم از شما می آموزم و هیچ نیروئی نیست مگر از جانب خدا.

فقال الحسین علیه السلام: ای الاعمال أفضل؟ امام حسین فرمود: «برترین اعمال چیست»؟

فقال الأعرابی: الایمان بالله.

اعرابی گفت «ایمان به خدا».


فقال الحسین علیه السلام: فما النجاة من المهلكة؟ «چه چیز انسان را از مهلكه نجات می دهد؟»

فقال الاعرابی: الثقة بالله.

اعرابی گفت: «اعتماد و وثوق بخدا».

فقال الحسین علیه السلام: فما یزین الرجل؟

«زینت مرد در چیست؟»

فقال الاعرابی: علم معه حلم.

«دانش توأم با بردباری»

فقال: فان اخطأه ذلك؟ امام حسین فرمود: «اگر فاقد این اوصاف بود چه؟»

فقال: مال معه مروءة.

اعرابی گفت: ثروتی كه توأم با جوانمردی باشد».

فقال: فان اخطأه ذلك؟

فقال: فقر معه صبر:

اعرابی عرض كرد: «فقر و ناداری كه با صبر و شكیبایی همراه باشد».

فقال الحسین علیه السلام: فان اخطاه ذلك؟

«اگر این را هم نداشت چی؟»

فقال الاعرابی: فصاعفة تنزل من السماء و تحرقه فانه اهل لذالك اعرابی گفت: «در این صورت صاعقه ای از آسمان فرود آید و او را بسوزاند كه مستحق آن است». امام حسین علیه السلام خندید و بدره زری كه هزار دینار در آن بود باضافه انگشتری خود كه نگین آن دویست درهم ارزش داشت به اعرابی داد و فرمود: این سكه های طلا را بابت دیه بده و خود را بری الذمه كن و انگشتر را هم صرف هزینه زندگی خود نما [1] .

اعرابی سكه ها و انگشتر را گرفت و گفت: ألله اعلم حیث یجعل رسالته. «خدا می داند كه رسالت خود را در كجا قرار دهد» [2] .



[1] بحار ج 44/ ص 196.

[2] آيه ي 124 سوره ي انعام - حيات الامام الحسين ج 1/ص 130.